- MONI
- MONIetiam Latine dicti, Ascetae seorsim ab aliis degentes, ex Graeco Μονοὶ, qui alias Μοναχοὶ, Monachi vocati. Vetus Chronicon Monasterii Novaliacensis: Nam ipsi MOni hoc decretum aisipso suae fundationis die, usque ad destructionem ipsius loci ultimam, quam fecerunt Saraceni, qui de Fraxineto venerunt, inviolabilirer et inconcussam tenuerant. Et l. 6. Tunc Monus Acephalus ait: Si mihi dederis Abbatiam et contra Abbatem meum tenerum feceris, chartas patris tibi reddam. Hinc Nonos quidam pro Monis dixêre: sollenni ac usitatâ permutatione literarum M. et N. ut Ocinum veteres Latini pro Ocimo, recentiores nappam, pro mappa, Graeci Παροπάνισος pro Παροπάμισος, νετώπιον pro μετώπιον, dixêre. Et Νονὶς, apud Palladium, pro Μονὶς, Virgo Monialis, Nonna. Salmas. ad Solin. p. 1170. Vide quoque infra in voce Nonna, et us.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.